pogoski

Tenis - patrzymy tylko w jedną stronę

Fotografowanie tenisa to dopiero ciekawe doświadczenie. Fotografowie ustawieni w jednym rządku wzdłuż bocznej linii kortu. Jedni trzymali obiektywy skierowane na zawodniczkę po lewej, drudzy na tą po prawej. Jak tylko jedna z nich była bliska dotknięcia piłki rakieta słychać było salwę migawek w stylu "trrrrrrrr". To znaczy, kto mógł, to robił "trrrrr". Inni, w tym ja, robili "tyk tyk tyk tyk". Mój aparacik ma średnio wolny tryb seryjny. Chłopaki z profesjonalnymi korpusami strzelali jak z karabinów maszynowych. Każdy z nich także podparty na monopodzie, bo dźwigać te lunety nie sposób. No i tak cały mecz: "trrrr - puk - trrrr", czyli wystrzał aparatów - odbicie piłki o ziemię - wystrzał aparatów. Człowiek sobie nawet meczu nie poogląda :-) Fajne doświadczenie, ale na dłuższą metę to ja dziękuję.

Kliknij, aby powiększyć

Kliknij, aby zobaczyć więcej... albo i nie

Światło zastane i Olga

Mówi się na to "światło zastane", a to po prostu wszelkie światło byle nie lampa błyskowa. Najbardziej pożądanym jest to naturalne i to takie miękkie, rozproszone. Udało mi się takie trafić pewnego dnia w sypialni. Dosyć duże okno od północy. Pięknie świeciło słońce i odbijało się od jasnego budynku na przeciwko, czyli nie było to ostre, bezpośrednie, słoneczne światło. Jako tło obrałem jednolitą ścianę. W takim warunkach można się pobawić w portrety. Zapiąłem więc 50/1.8.

Kliknij, aby powiększyć

Kliknij, aby zobaczyć więcej... albo i nie

Puchar Polski w siatkówce

Moja pierwsza wizyta z aparatem na meczu siatkówki. Tak jak mi się wydawało. Standardowe pstrykanie jest bardzo nudne. Czekanie z obiektywem wycelowanym w okolice siatki i puszczanie serii, gdy piłka wędruje w to miejsce, setki razy, to naprawdę mało ciekawe zajęcie. Szybko zacząłem szukać ciekawszych wydarzeń. No ale tego to w gazetach nie dają, więc pewnie na tym bym nie zarobił.